Joke Rosier (1953) leest al haar hele leven. Sinds 1990 doet ze dat ook in SLD-verband. Van 2009 tot 2016 was ze een van de vier boekbesprekers. Daarna werd ze coördinator van de boekencommissie en kwam ze in het bestuur. Joke heeft van 1979 tot 1989 Nederlandse Taal- en Letterkunde gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen, met moderne letterkunde als specialisatie en stond korte tijd voor de klas. Vervolgens deed ze een opleiding Overheidscommunicatie en was ze jarenlang communicatieadviseur bij de gemeente Tynaarlo. Sinds 2018 is ze gepensioneerd. Bestuurservaring deed ze o.a. op in een (inter)nationale sportstichting, in de bibliotheek en in de volwasseneneducatie. Joke woont sinds 1988 in Vries. Lezen is voor haar genieten van een mooi geschreven verhaal en zich verdiepen in andere werelden, tijden en mensen. Volgens haar levert literatuur een bijdrage aan een mooiere wereld. Ze wil graag haar enthousiasme overbrengen op andere mensen, onder andere via de SLD.

Ingrid Schenkel (1962) kan zich nog precies herinneren hoe ze als jong kind haar eerste boek leende van de openbare bibliotheek (Lotje in de dierentuin van Jaap ter Haar). Er ging een wereld voor haar open en ze is nooit meer gestopt met het lezen van boeken in allerlei genres (historische fictie, non-fictie en biografieën zijn momenteel favoriet), tijdschriften en kranten. Ook geniet ze erg van het luisteren naar podcasts en boeken. Iedere keer is ze weer verrast, verwonderd en geroerd door wat ze leest en luistert. Na een aantal jaren gewerkt te hebben als verpleegkundige heeft ze Pedagogische Wetenschappen gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Leiden en heeft ze vervolgens aan de Hogeschool Rotterdam pedagogiek gedoceerd. Eind jaren negentig is ze met haar echtgenoot verhuisd naar Houston, TX in de Verenigde Staten. In deze periode heeft ze ook jaren Nederlandse les gegeven. Het was fascinerend om ondergedompeld te worden in een andere cultuur en het leidde tot een levensverrijkende ervaring. In Houston is ze lid geweest van een boekenclub waar ze met volle teugen van heeft genoten. In de zomer van 2021 is ze met haar gezin neergestreken in hartje Assen. Sinds 2022 is ze lid van de Literatuurclubs Drenthe en in januari 2023 is ze als secretaris toegetreden tot het dagelijks bestuur. Het valt haar op dat er door zoveel mensen met buitengewone toewijding en creativiteit wordt gewerkt aan het welslagen van Literatuurclubs Drenthe. De opzet van de boekbesprekingen in de leesclubs en de inbreng van de leden geven een inspirerende verdieping aan het lezen. Ingrid is gehuwd en heeft een studerende dochter. Verder roeit en wandelt ze heel graag.

Bouwe Krijgsheld (Veendam, 1950) is sinds enige jaren lid van een leesclub van de Stichting Literatuurclubs Drenthe (SLD). Zijn beroep was notaris in Assen en sinds zijn pensionering in 2016 heeft hij meer tijd gekregen voor een van zijn hobby’s: lezen. Tijdens zijn werkzame leven bleef dat beperkt tot de vakanties en las hij voornamelijk het spannende boek, zulks ter ontspanning. Hij leest altijd met veel interesse de wekelijkse boekbijlage van de krant en tot het lezen van literatuur werd hij daartoe niet echt aangezet. De keuze voor een bijzonder literair werk vindt hij lastig. Het fenomeen leesclub kwam dan ook als geroepen. De SLD zorgt ieder jaar weer voor literaire boeken over uiteenlopende onderwerpen. De boeken geven altijd aanleiding tot discussie. Iedere deelnemer leest met zijn eigen achtergrond. De inbreng van de overige deelnemers van een leesclub vindt hij zeer verrijkend. Sinds juli 2019 vervult hij van de functie van penningmeester van de SLD. Bouwe is gehuwd. Zij hebben drie kinderen en vier kleinkinderen.

Mireille Sampimon-Ssembatya (Zijpe, 1974) is onze coördinator. Ze is afgestudeerd als journalist en heeft voor veel verschillende kranten, tijdschriften, vakbladen en omroepen gewerkt. Op dit moment werkt ze niet alleen freelance journalist, maar ook als trouwambtenaar, communicatieadviseur en presentator. Daarnaast geeft ze themalessen op basisscholen over de krant. In haar vrije tijd is ze vrijwilliger bij Karavaan Festival, nazomerspektalel Floor, GroenLinks, Reuring in de Veste en Diversiteitsplatform Coevorden. Mireille is het best bereikbaar op dinsdagmiddag tussen 12.00 en 16.00 uur. 

Marianne Kamphuis (Den Haag, 1948) kreeg de liefde voor lezen (en ook voor muziek) met de paplepel ingegoten. Er werd in het ouderlijk gezin veel voorgelezen en later was er niets fijners dan zelf te kunnen lezen. Boeken werden geleend o.a. bij de gereformeerde wijkkerk, maar ook gekocht bij de kantoorboekhandel om de hoek. Toen ze 12 jaar was verhuisde het gezin naar Middelburg, waar tot ieders verrassing en vreugde in die tijd wel 2 bibliotheken waren en 7 boekhandels. Een grote wens was een eigen boekenverzameling. Daar werd voor gespaard. Van 1966 tot 1974 studeerde Marianne geneeskunde aan de Vrije Universiteit. Na haar afstuderen koos ze, na een aantal jaren werkzaam te zijn geweest als GGD- en schoolarts, voor een opleiding bedrijfsgeneeskunde en werkte ze als bedrijfsarts in Delft, het Westland en tenslotte in Rotterdam. In 2014 is zij, samen met haar echtgenoot, verhuisd naar Norg en vrijwel meteen lid geworden van de SLD. Lezen is en was voor haar altijd (naast muziek maken en beluisteren) een manier om zich te ontspannen maar vooral ook een manier om zich te verplaatsen in andere mensen, andere tijden, andere landen, kortom om wijzer te worden. En dat houdt (gelukkig) nooit op.

Henk de Roo (Emmen, 1944) kreeg begin jaren 50 de smaak van het lezen te pakken door spannende jongensboeken als “Kruimeltje” , “Woeltje” , “Stuurman Aart” , Schipper Wessels en de “Bob Evers-serie” . Na de opleiding aan de Rijkskweekschool te Coevorden en MO studies Nederlands en Aardrijkskunde werkte hij tot zijn pensioen aan meerdere scholen in het voortgezet onderwijs. In 2009 werd hij lid van de SLD en startte in De Wijk een mannen leesclubje. Sinds een paar jaar maakt hij deel uit van het bestuur van de grootste literatuurclub van Nederland en nam tevens zitting in de werkgroep die de vier boeken selecteert. Zijn belangstelling gaat vooral uit naar non-fictie romans waarbij het verhaal ergens “te plaatsen” valt. Literatuur is voor hem een aangename manier om de wereld beter te leren kennen en begrijpen. Waarheid zit vaak meer in de verhalen dan in de feiten. Naast het lezen binnen de Boekencommissie houdt hij zich bezig met het verzamelen van atlassen en geografische literatuur. Ook is Henk lid van de Nederlandse Boekhistorische Vereniging en dus ruimschoots verbonden met de wereld van het boek.

Sonja Westerhuys (Z.A. 1959) is opgegroeid in een gezin waar veel (voor)gelezen werd. Op school was er veel aandacht voor (jeugd)literatuur, en toen ze eenmaal zelf kon lezen was het hek van de dam! Boekenhonger en nog steeds leest ze alles wat ze tegen komt, Engels of Nederlands, ’t is om het even. Een aantal jaren geleden wilde ze meer uit boeken halen, met enthousiaste lezers over literatuur van mening wisselen en “andere” boeken lezen. In 1999 werd ze lid van een leesgroep van de SLD. Na een aantal jaren begon het weer te kriebelen. Inmiddels was ze nieuwsgierig geworden naar hoe de titels werden gekozen. Vanaf 2016 doet ze met veel plezier mee met het tot stand komen van de selectie. Sinds 2019 is ze lid van het AB, een nieuwe uitdaging. Ook in haar beroep als basisschoolleerkracht spelen boeken een grote rol, dagelijks wordt er voorgelezen uit een wisselend aanbod. Vrijwilligerswerk, vooral bij de bibliotheek in haar dorp, Nieuw Amsterdam, geeft haar veel plezier en voldoening.

Anne-Marie Franssen (1942, geboren in Arnhem en opgegroeid in Nijmegen) leest al vanaf zeer jonge leeftijd. Zij hielp op 10-jarige leeftijd mee in de Leeszaal in Nijmegen op de jeugdafdeling. Ze besloot dat ze later een eigen bibliotheek wilde. Dat laatste is er qua beroep niet van gekomen, maar wel in de privé sfeer. Na haar middelbare schoolopleiding heeft zij de opleiding voor directiesecretaresse gevolgd bij het instituut Schoevers in Nijmegen. Zij is een aantal jaren werkzaam geweest als directiesecretaresse bij een Amerikaans bedrijf in Nijmegen, heeft een jaar in Zwitserland gewerkt op het hoofdkantoor van dit Amerikaanse bedrijf en is in 1980 met haar gezin naar Emmen verhuisd waar zij met haar man een fabriek heeft opgestart, een kunststofspuitgieterij. Daar heeft ze met veel plezier gewerkt, deed alles wat niet strikt technisch was en het resultaat was dat er werkgelegenheid ontstond voor ongeveer 50 mensen. Verder heeft ze een aantal jaren bij de gemeente Emmen gewerkt als management assistente en bij de Stenden Hogeschool, onder meer aan de receptie. Naast de zorg voor haar grote gezin volgde zij cursussen geschiedenis en filosofie bij de Senioren Academie. Zij heeft deel uitgemaakt van de werkgroep in Drenthe die zorg droeg voor de cursussen van de Senioren Academie in Emmen, Hoogeveen en Assen. In haar vrije tijd heeft zij cursussen gevolgd in de Franse, Italiaanse en Chinese taal. Lezen is voor haar van groot belang. Zij geniet ervan zich te verdiepen in de karakters van de mensen. Zij vindt literatuur belangrijk omdat het een kijk geeft hoe het elders in de wereld toe gaat. Lezen is verrijkend en zij onderstreept het belang van lezen voor jonge mensen. Sinds haar pensionering heeft zij meer tijd voor de SLD en voor haar hobby de Nederlandse taal te onderwijzen aan laaggeletterde buitenlanders en te proberen ook hun liefde voor lezen bij te brengen.