7-11-2023 | Vanuit heel Drenthe en Groningen kwamen – op deze herfstige zondagmiddag 5 november 2023 – deelnemers van de Literatuurclubs Drenthe richting het prachtige kerkje in Eext. Een ‘Waterstaatskerkje’ zoals beheerder Peter Bennema vertelde. Een Hervormde kerk aan de Kloosterlaan waar we vanmiddag nader kennis maken met Sacha Bronwasser, de schrijfster van de roman Luister. En LUISTEREN deden de 100 aanwezigen naar het gesprek tussen Willem Goedhart en Sacha Bronwasser.
Ze vertelde over haar opleiding tot kunsthistoricus, haar werk bij de Volkskrant en de min of meer toevallige overstap van de journalistiek naar romanschrijver. Haar ‘ongepolijst, intuïtief schrijven’ sloeg aan in de schrijverswereld.
Hoewel haar debuutroman “Niets is gelogen “ heet , geeft ze wel toe dat een goed verhaal ook veel fantasie bevat en moet bevatten. Tijdens het schrijven houdt ze geen rekening met haar lezers. Wel vindt ze het fijn dat ze nu via het contact met haar doelgroep haar schrijfproces intenser ervaart. Van de belevenissen en ervaringen tijdens haar verblijf (studie eind jaren 80) in Parijs heeft ze dankbaar gebruik gemaakt. Dit werkt prima om de sfeer in de roman te laten beklijven. Veel gegevens en herinneringen haalde ze uit de vele brieven die ze destijds schreef aan vrienden, bekenden en haar ouders. Het ‘beeldend taalgebruik’ wordt in de recensies dan ook hoog gewaardeerd, concludeert Willem. Tijdens het interview worden ook de karakters van de hoofdpersonen belicht. Komt Philippe zwak over en Flo juist koel en sterk? Is Flo werkelijk zo’n kil persoon? De romanfiguur Flo zal niet meer antwoorden.
Bij de vele vragen vanaf ‘de harde kerkbankjes’ kwam nog het gebruik van ‘mannelijke woorden’ ter sprake: ‘schrijver’ in plaats van ‘schrijfster’ bijvoorbeeld. Sacha vertelt dat dit een traditie is in de journalistiek die ruim tien jaar geleden ingevoerd en die ze zonder erbij na te denken heeft overgenomen in haar roman. Ook ‘de metrokaartjes’ en de keuze van het omslag lichtte Sacha toe: ze wilde absoluut geen foto van Parijs op de omslag, maar wel iets wat typisch Parijs is.
Zeer tevreden en voldaan namen de lezers afscheid van Sacha Bronwasser ….nadat ze eerst allemaal hun exemplaar hadden laten signeren. Daarna spoedde men zich richting het plaatselijke café ‘Rikus’ om daar nog eens na te praten over het zeer geslaagde contact met de auteur.
De laatste zin uit het boek werkt door , want ‘WAT JE VERTELT BESTAAT’. Althans in de hoofden van diegenen die LUISTERDEN.