20-4-2017 | Donderdag 20 april hield de SLD haar slotavond in cultureel centrum De Plataan in Meppel. Het was heel jammer dat het achterste deel van het zaaltje leeg bleef, want daar hadden dus ook nog veel mensen naar het interessante verhaal van Lidewijde Paris kunnen luisteren. Niet alleen de inhoud was zeer boeiend, ook de wijze van vertellen was doorspekt met grappen en woordspelingen. Je moest wel op het puntje van je stoel blijven zitten om het allemaal te volgen, want het ging allemaal in rap tempo.
Lidewijde was niet zozeer geïnteresseerd in de vraag wat literatuur nu precies is, maar meer in hoe literatuur werkt. Literatuur werkt met stille signalen. Niet alles wordt expliciet verteld, maar je krijgt voortdurend hints die je aan het denken zetten. De kunst is die signalen op te pikken. Daarvoor moet je vaak een ervaren lezer zijn. Als Zadie Smith vertelt over en magistrale dansscène door Fred Astaire in haar roman Swing Time, moet de lezer op de hoogte zijn van het verschijnsel blackfacing en hoe er in Amerika door de verschillende bevolkingsgroepen tegen dit zwarte-pieten wordt aangekeken. Als madame Bovary haar handschoen uittrekt, moet de lezer beseffen dat dit halverwege de negentiende eeuw gelijk stond met een pikante striptease. Mis je deze stille signalen, dan kan een groot deel van het boek je ontgaan. Uiteindelijk blijkt literatuur de beste manier om, gebruikmakend van verzinsels/leugens, de waarheid te vertellen.
De avond werd afgesloten met een evaluatie van afgelopen jaar, gepresenteerd door Evelien Huizenga. De buitenlandse boeken Aquarium en De levenden herstellen werden door u het hoogst gewaardeerd en alle boeken waren geschikt. De titels die voor het komende seizoen zijn uitgekozen, zullen vast weer veel bij de lezers losmaken.